Ölümü çeyrek geçiyor şiir
Sana bir ömür yol var biliyorum

Katık ettim gözlerini
Yağmur da ıslanan kedi gibiyim şimdi

Rüzgar asi, savuruyor öpücükleri
Dünden kalan sevgi sözcükleri uzaklaşan

Yoksulluğu avuçlarımda
Martıların kanatlarında umudu bulamadığım birşeyler...

Aşk’ı, sevdayı hezeyana uğratan ayrılıkların
Duraklar arası sessiz yolculuğu bu şiir

Virtiözün la minör hüznü gibi yalın
Kadın olmamın, üstelik seven kadın olmamın çığlığı

Bir ömür yol kadar uzaksın
Şiirse ölümü çeyrek geçiyor duyamazsın...

Gözlerin başucu intiharımdı birgün dediğim
Ve gölgelerin peşine düştü içimdeki ses...

Ruhlarımızın altında ezilen, melonkolik Ay
Uzakların manzarasına tül gibi sisler konduruyorum

Dünyama, benzeri bulunmayan tılsımlı yakamozlar eklendi
Herbiri haritada görülmeyen denizlerdeydi...

Adın gelir aklıma hiç hesapsızca
İsyanla susarım, itiraz ünlemleri dizilir boğazıma!

Karanfillerimi soyundum, gündoğumu gibiyim
Artakalanları biriktiriyorum göğüslerimin arasında...

Flamenko ritminde adımlıyorum hayallerimi
Mavi rebetlerde diz çöküyorum

Ölümü çeyrek geçiyor şiir
Bir ömür yol uzaksın...


Nisan Serap Muratoğlu