Havamda değilim ben bu gece
Efkâr vurur yağmur niyetine pencereme
Yosun tutmuş gözlerim
Nafile beklemekte.

Havamda değilim
Çarpı koyarak geçmişimde eksilttiğim
Sevgililer tetikliyor adeta hüzünlerimi.
Zaten de gayet müsaitim ağlamaya,
Burnumun direğinde
Depresif duygular depreşmekte.

Havamda değilim ben bu gece
Özlemle nefret arasında gidip gelen
Elçi görevi görüyor anılarım.
Affedip git dese de iyi niyetim,
Maalesef bütün hücrelerimin tercümanı samimiyetim,
Keşkelerle ümidimi dar ağacına götürmekte.

Havamda değilim bu gece
Bir kere basılmış bam telime,
Raconu kesilmiş bir kere
Geri dönüşü olmayan yola girilmiş.
Kollarımda üzüntü kelepçeleri,
Yanımda gardiyan diye bildiğim suçluluk duygum,
Uyanmak istiyorum rüyalarımdan
Ama kabusu yalnızlığım sürdürmekte.

Havamda değilim ben bu gece
Ne kimsenin uğramadığı yaşlı iskeledeyim
Ne de soğukluğunu her adımda hissettiğim
Bir tren istasyonunda.
Yalnızlıklardayım, yalın ayak bir başıma.
Poyraz söndürür sigaramı
Ellerim, ayaklarım üşümekte.