1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
2493
Okunma
Belki bir ayrılık öyküsünün
İnsanda yaptığı tahribatı
Anlatmak içindir bu şiirler,
Belki de
Uzaklaştırmak için sevgiliyi
Bir öfkenin şiddeti kadar.
Bu öfke evcil değil biliyorum,
Ama beslemekten de
Vazgeçemiyorum.
Kırılgan bir mevsim çiçeği gibidir
Mutfakta güneşe direnen perdeler,
Bu pencereler ellerini tanır,
Yumuşak dokunuşlarını tanır.
Anlatımı zor bir yolda
Karşılaşsan ellerimle
Biliyorum ki gözlerin utanır.
O ellerden, o gözlerden
Ben senden
Vazgeçemiyorum.
Konu mankeni gibi senin için bu yürek,
Ya da lüks bir restoranda
Sadece sana hizmet eden bir garson.
Çağırsan gelirim, kovsan giderim,
Çilelerime boyun eğip kaderim derim.
Ne bu hezimetten
Ne bu hizmetten
Ne de senden
Vazgeçemiyorum.
Cevap Yaz