Gurbetin serkeş kaldırımlarında yitirecekken değerleri,
Bitirecekken yüreğimdeki yaşama dair son kırıntıları,
Yağmalamadan önce kendimi,
Geçmişimden gelen Davud-i bir ses duydum;
Bir çift göz gördüm,
Sonra sıcak bir el,
Çok tanıdık çok sıcaktı.

Tanrı hamuruna bulaştırınca ellerini,
Önce yüreğini yaratmıştı,
Muş Ovası,Süphan Dağı harman yeri gibi,
Karşıma çıkması boşuna değildi.

Daha önceden seçilmiş, evrenden dilenmişti.
Gelişi bir bahar sabahı,bir Temmuz sıcağı değildi,
Kasvetli,sisli,gri,ıslak bir kış günüydü.
Yaşamıma düştü üç cemre gibi,
Önce gözlerime,sonra yüreğime ve ellerime indi.
Gönlüme bahar gelmişti,
Çiçek açmış dallarım,bahçem yeşillenmişti.
Ve yer yeşil,gök maviydi.
Bir şafak vakti,
Gelişinin şerefine semazenler semaha durdular.

Hoş geldin tanrının hamuruna ellerini bulaştıran çocuk.
Hoş geldin...

02/01/2012 VAN

Nimet Öner