Gerçek seven ol da gel düşlerimde bul beni
Bir yar/ın kenarında kaybettim gerçek yolu
Yoluk bir çiçek oldu ezilen beyaz teni
Kurtar ki solamasın tek yaprak kalan solu
Zor nefes alıyorum ayrılık rüzgar oldu
Ağzımı her açışta ciğerlerime doldu.



Cami kapısındayım bırakıldım önüne
Yetim bir bebek gibi sahibim belli değil
Ne olur kurtar beni Allah’ına dinine
Gariplik mihnetine gururu at da eğil
Adım silinir belki yetişmezsen nüfusta
Bilinmeyen koyarlar verdiğim son nefeste.



Bir ebe oyununda bağladın gözlerimi
Kaçıp gittin dünyamdan bulamıyor ellerim
Çöz desen şu gönlümden sevdanın izlerini
Lal olur konuşamaz sen diyen o dillerim
Giderken kime sordun kime bıraktın canı
Durdurabilir misin gönlümde akan kanı.



Geceler de örtmüyor üşüyen bedenimi
Karanlık boğazlıyor aşk kokan yüreğimi
Son çırpınıştır artık doldurdun düdenimi
İmdat bayrağı astım görmedin direğimi
Anladım geç kalmışım mizanımı kurmaya
Sen de sevdin mi diye yüreğine sormaya.



Düden:Kireçli bölgelerde kirecin erimesi veya yer altındaki karstlı bir çukur tavanın çökmesiyle oluşan doğal kuyu.


Ayvazım DENİZ