Hatırlar mısın bilmem yıllar yıllar önceydi
Ruhumuz âsi rüzgâr gönlümüz uçarı tay
Bir ömre imza düşen çok özel bir günceydi
Sahil esintisinde içilen bir bardak çay


Sunmuştum inanıp da o eşsiz gülüşüne
Yüreğimde ne varsa özenle bohçalayıp
Bilmedim gözlerinde gölgelerin işi ne
Soramadım ki neden benim izlerim kayıp


Şimdi aynı mekanda ama buruk bir hisle
Yaşıyorum yeniden ne varsa sana dâir
Bir sevdânın üstüne oynadığın bahisle
Öldürmeye bahanen ama fakat vesâir


Kırılgan günlerimin her sahnesinde buğu
Tükenmiyor sızısı sona kalmışken ramak
Gangren olan yaranın soyulunca kabuğu
Nasıldır bilir misin aynı yerden kanamak


İçten içe çürürken bir hayatın medarı
Mâzinin gölgesinde hükmü olur mu ânın
Bunca yıkımdan sonra mümkün müdür tekrarı
Mahçup bir sadakatla ettiğin o duânın


....