hayrettin taylan


sonun kelime başına yazılı bir yazgıydın
yüreğimin sızısında sözlerimi ıslatan kurumuş kurların vardı
kalbin durulanmış diline içsel yarınlar özetlerdin
urağana uğur, umura devrik destandın
masum yanım musa’ydı
belki bu yüzden nuruma yakın zamanlara yansıdın
oysa senden uzak, ben’e yakındı cebiltarık
uzakla yakın birbirine karışmadığı mistik ıslaklığın dilindeydim
hızır da hazır da sensiz de değildim


ilkin önünde, sonun da ilkinde sevdanın ilk harfiydim aşka
elim,kolum,gözüm,kalbim,hayatım seninle cümle
şimdi kitap gibi okunmalıyız tur dağında
nurun yağdığı yerde kan oluk oluk akıyor
masum yanım musa
firavunlar yok
firavundan da firavunlar var aramızda
ortadoğu gibiyim, ötesi kan revan hatıralar
içim kan ağlıyor, kanla gülenler arasında
dışım sen ağlıyor, canla ağlayanlar arasında
aşk bu olsa gerek , petrolsüz de sensiz de bensiz de çalışıyor



unutmadığımdan umutlanamadığım mana dağlarındayım
doğru olanın doğrusuyum kimseler olmadan da
takmadığım her şeyde takıların var
şıklığın böyle ulanır şiire, şaire, aşka
yaşıyormuş gibi , seviyor gibi, sana ölüyor gibiydim
başka da işim yoktu bu simurgu yeniden uçuran heveste
başka da aşkım yoktu belkıs’ı yeniden sevdiren nefeste
uzaktan ,çok uzaktan bir sızı , bir damla toplar sevdiren gönülde
ben oradayım,
kaybetmeyi bildiğimden hep kazanmayı bileyen
bu yüzden farklı mecralarla sevdim ,özledim



tut ki bir dalım
sense yuva yapmış bir serçesin
tut ki dalım kırıldı…
tut ki düş’tün
işte oradayım, oranın gittiği, benim de uçamadığım serçe yerinde
işte oradayım kaf’lar biter, masal üşür, periler ağlaşır yüreğimde
işte oradayım, ankalar küllere devrim, diriliş içimle yücelir gönlünde
işte oradayım, yanardağlar gibi içten içe susuyorum
işte oradayım, hak ile hamın arasında pişmenin sonunda
işte oradayım, ben ile canın arasında sevmenin içinde
işte oradayım, senle tinin arasında sinenin simyasında