Sevgili: Ayvazın Deniz

Bu sayfada şiir okuduğum an öncelikle kendimden ve çevremden çok şey buluyorum. Sonrada yorum uzayıp gidiyor. Şahsi fikrim aşk sevdanın sarhoş hali çünkü aşık olan kişi makul mantıklı ve pozitif düşünemiyor ki aynı duyguları hemen hemen herkes yaşıyor. Hep onu istemek, hep onu görmek, onunla zaman geçirmek gibi iyi de asıl önemli olanı gereksiz görerek hatalar yapılıyor mesela onun fikri mesela paylaşım mesela sorunu çözmek mesela mutlu olması için sevgi manasında ona neler yapabilirim kısmı hiç sayılıyor egoizm düşüncesi beyni işliyor ki ben varsam o bende var ben yoksam o da yok bir haber programın da kişi eşini öldürmüş kameraman soruyor neden öldürdünüz cevaba bakar mısınız 'Çok seviyordum ona aşıktım öldürdüm' tüylerim diken diken oldu. Yaşatmak korumak paylaşmak anlamında sürekli sürdürebilir duygular olması gerekirken İnsan dediğin iki şeyi önem verir ilki karşısındaki insanın yerini kendini sayarak düşünen ikincisi de yaşadığını yaşattıklarını saygılı ve sırdaş olmaktır. Ha burası mühim özel hayatın gizliliği var mı yok mu o da tartışma konusu. Çok yorumda rahmetli dedemden kesitler vardır. Yaşatmak için uğraşın çocuklarım derdir ha toprakta bir ağaç ha toplumda bir insan ikisininde nefesi var. Yunan Mitolojisinde Ağacın kadın rahmi ile özleştirildiğini çoğumuz bilir ve denilir ki doğurganlık acısından çatalı olmayan ağaç yoktur. Kızılderililer ağaçları çok önem vermişlerdir ağaç ve su onlarda çok önemlidir yaşama şekli ile Yörüklere yakın bir kültür vardır. Demek istediğim şu içinde doğa içinde canlı sevdası olmayan korumasını yaşatmasını kendine ilke edinmeyen kıymetli zamanını üretimden yana kullanmayan em-pati yapmayan bir kişi aşık olsa ne yazar ne ifade eder diye düşünüyorum. En acı alan kısmı ise dayılık düzeni hep sürmüş zalimler barbarlar kazanmış masumlar kaybetmiştir bana çok saçmalamış demesinler işte dünya gerçeği burnumuzun dibinde yaşananlar bunu özetliyor. Saygı ve selam ile.



Toprağımsın tarafından 6/21/2014 12:58:32 PM zamanında düzenlenmiştir.