Belki yaşıyorum,
Belki de sadece nefes alıyorum
Kimbilir belki de yaşadığımı varsayıp
Kendi kendimi avutuyorum
Ne bileyim işte
Gelen gidiyor, giden gelmiyor
Bazı gidişler iz bırakıyor
Bazıları ebediyen silinmiyor
Bazılarıysa hiç umurumda olmuyor,
Bazen toprak oluyor sevdiklerim
Bazen yokluk vuruyor hançerini şahdamardan
Saatler böylece geçip gidiyor, zaman akıyor
Ve ne olursa olsun, hayat devam ediyor…

Şöyle bir gözden geçirdim anılarımı
Gözlerim ıslandı, düşündükçe yaşadıklarımı
Bazen siyah beyaz bir Türk filmini
Bazen Charlie Chaplin komedisini andırıyor,
Körü körüne bağlanışlarım
Kıymet verip, sonunda aldanışlarım
Bazen isyan edip, haykırışlarım
Bazen mağlup olup, yakarışlarım
Sefaletim, açlığım, yoksulluğum
Ve bazen gizli, umutsuz aşklarım
Zamansız ölümlerin peşi sıra
Gözümden akıp yüreğimi delen yaşlarım
Bir roman gibi gözümde canlanıyor
Ve bitmiyor bu roman, halen devam ediyor…

Nedense zamansız ve vedasız oluyor gidişler
Bazen bir hayal kırıklığının sonunda,
Bazen omuzlar üstünde giden bir tabutun ardında
Ağlarken buluyorum kendimi
Birden dünya kararıyor sanki
Sadece gözlerim değil, bulutlar da ağlıyor
İçimi bir ürperti kaplıyor
Tarifi imkânsız duygularla
Ve geride kalan eski püskü anılarla
Gün geçtikçe rezilleşerek,
Çirkefleşerek,
Sahteleşerek,
Köpekleşerek dünya halen dönüyor
Ve yine hayat bildiği gibi devam ediyor…