her son dönüştür aslına
bir başlangıç gibi
yanmaya gör kerem misali
bağışıklık kazandım efsunlandım sanki
çöl sıcakları yakmaz ki beni
solmuyor içimde artık sevda çiçekleri
rengarenk açıyor yedi veren gülleri
sen geldin ya dünyama
huzur sardı her yanımı
söyle hangi mevsim dindirir özlemlerimi
ağlamaya son verir güler mi gözlerim
tanımakla başladı herşey seni
iki yabancı gibi değildik
geriye sarılmış bir film gibi
sanki yıllar sonra karşılaşan
birbirinden habersiz iki sevgiliydik
dünya bile gözümde değişti inan ki
özlemin yaksa da yüreğimi
geç buldum tez yitirdim seni
sana nasıl da bağlanmış can demiştim
bir gün görmezse gözlerim seni
atmazsa yüreğim eskisi gibi
gözyaşlarım akmaz durursa yerinde
sevda türkülerinde değil
ağıtlarda bul beni
işte o zaman anlarsın neler yitirdiğini
boşa bir ömür tükettiğini
yüreğinde ben yokum artık
hayallerinde bile göremeyeceksin
gözlerinden bir kaç damla yaş düşecek
kaldırım taşlarında arayacaksın izlerimi....


Refik
12.06.2014
İstanbul