Yaprak dökümü gibi herşey
Bir anda sarararak kaybolan
Vedalardan acı
Kavuşmalardan uzak
Sonbahar gibi her şey
Ölü toprağa karışan
Karışıp yok olan
Ve bir daha geri dönüşü olmayan
Eylül gibi her şey
Bir anda gelen
Ve bir anda giden...
Eylül...
Eylül bunu hatırlatır bana her sene
Bir anda başlayan,
Gelen her şey;
Bir anda yiter gider...
İnsan gibi
Gönül gibi
Can gibi...

Durmadan dalgalı deniz
Bulutlu dumanlı dağlar
Gökyüzü benim için ağlar
Rüzgâr esip geçer
Yol gide gide biter...

İnsan...
İnsanlarımız...
Tanıdıkça, tanıdığın gibi kalmadığını anlarsın
Eylülün çabuk geldiğini
Solan yaprağın yerinde durmadığını
Durmayacağını anladığın gibi...
Amma ve lâkin nafile işte
Boşa bütün uğraşlar
Kim kime dum duma..
Kim vurduya gider gönlün
Hızlı yaşayıp
Çabuk yıprandığını anlarsın
Yaprağın solacağı gibi
Yaprak dökümünde...
Eylül gibi...