Sen gözyaşım da saklıydın
Hasretin mıh olup saplanınca yüreğime
Gözlerimden yaş akmaması için dua ederdim
Sırf sen dökülüp düşmeyesin diye
Dökülse de gözlerimden yaşlar
Yüreğimle eğilir tutardım seni
Benliğimi bırakırdım kara topraklara düşsün diye
Lakin seni toprağa düşmemen için
Feda ederdim benliğimi
Bir doğum günüydü selamın verildiği an
Yalnızlığın idamlara çağırıldığı vakit
Vakit ki zaman içersinde akıp gecen zaman
Bilinmezlere yelken açarken bazen alabora olduk
Bazen fırtınalar yaşadık
Kah boğulduk sığ sularda kah tebesümler düştü yanağımıza
Yürek mehtabın gölgesinde dalgaların sessizliğinde sukut ediyordu
Bir bilinmezlik vardı mesafeler hiç bitmedi
Yürekler kenetlenmiş bir olmuş olsa da
Kahır olasıca mesafeler hiç bitmedi
Koşarken yarınlardan bu günüme
Bu günümde sen varsın diye haykırıken hasretine
Uzanan ellerim hep boş geri geldi
Hayat bir hayalden ibaret olmaya başladı
Kah varlığın bulunduğum şehirde nefes aldı
Kah yolarda hasretini bitirmek için kovaladım yalnızlığımı
Suskunluk hiç yakışmadı bu dilime seni yazıyordum
Seni çiziyordum umut diyerek umudumu sana bağlıyordum
Hayalimde senin duvağını taşıyordum
Sen benim damatlığımı beğeniyordun
Yolculuğumuzu oluyordu bir yanda sen bir yanda ben
Kah varıyorduk kah kavuşamıyorduk
Ömür değimiz anlarımızın bir kısmını yollarda yitirdik
Neydi ey gözlerinin içerisinde adım yazılı olan yürek
Neydi umutlarımı bir saman alevi içinde yakıp yıkmana sebep
Hangi namerdin şerefsizce düşünceleri fısıldadı kulağına
Hangi sevdanın toprak haline özendin de gittin
Verilmiş sözler edilmiş yeminlerimiz yetim öksüz kaldı
Bir başıma şimdi ben bu kahpe dünyada
Yalnızlıklarımı nasıl yaşarım desene
Hani bensiz olmayacaktın
Hani bensiz nefes almak dahi senin hoşuna gitmiyordu
Hani doğan her güneşin seni bana getireceğine inanıyordun
Neden bir damla yaşa gömdün koca cüssemi
Söyle, hangi yüreğin dayanacak mecali var ki
Bende senin bu gidişine dayanabileyim
Hangi yüreğin isyanına parmak bastın
Sen ömrümü yarıda bıraktın beni bu koca âlemde yetim koydun,
Susuyordum bu yalancı alemde tek dilim bir kaç kelamlık yazım
Birde sana dair dökülen sevdamdan ibaretti
Şimdi söylermisinz ben hangi yüreğe haykırışımı söyleyecem
Hangi cana senin gibi bakıp senin gibi sevda şarkıları yakayım
Hiç oldu mu böyle
Nasıl yakıştırdın bir gelinlik yerine kocaman kefeni cüssene
Söyle ey yüreğimin haznesindeki son mirasım
Neden gelinliğinin yerine onu kendine yakıştırdın
Neden böyle bir son için kendini hazırladın
Hani, hani sen benim yanımda mutlu oluyordun
Hani sen benimle hayata yeniden merhaba demiştin
Hani sen sadece benliğine değen gözlerimle nefes alıyordun
Neden, neden bu çirkef alemde beni bir başıma koydun
Andımız vardı ne olursa olsun
Terk etsek vaaz geç sekte bu sevdadan
Bir sebep bir neden söyleyecektik
Sen neden bunu yaptın
Neden benim yerime toprağı seçtin
Neden kollarım açık bir halde iken benim değil de
Toprağın sinesine kollarına attın kendini
Ey şafağın karanlığında gizlenmiş ömrüm
Miyadım onun varlığı ve bitişi onun toprağın sinesine teslimiyete bitsin
Cürümüm eriyor yavaş, yavaş bilinmezliklerin içinde yorgun benliğim
Kaldırımıyım bilmiyorum bu acının son sahnesini
Alır mı yüreğim bu acının feryadını bilmem
Bu gidişin hiç yakışmadı hiç olmadı
Umut dedim can dedim canan dedim yar dedim
Sen aldın umutlarımı elimden çaldın yüreğimi benden
Yokluğunun dünyasına beni biçare bıraktın
Hangi yana dönsem sen varsın hangi yana dönsem sesin kulaklarımda
Şimdi kollarım boş ve yüreğim harabe
Şimdi toprak senin cüsseni sarıp sarmalamakta
O seni benden daha çok sevdi ki
Onu benden daha çok sevdin
Neden bunu yaptın neden bu kara yazıyı yazdın kaderime
Neden toprak yerine beni seçmedin ki
Hani seviyordun beni
Hani sen in ömrün senin hayatın senin nefesin idim
Hani bensiz olmayacaktın hani benimle mutluluklara koşacaktık
Felek yeniden vurdu tokatını benliğime yüzümde yer kalmadı
Yüreğime vurduğu tokatla seni benden alıp götürdü
Seni bana yakıştırmadı aldı işte seni benden
Çekti kollarımın arasından seni çaldı
Ey yeri göğü yaradan, yaradan
Senden haşa hesap soramam
Ama neden kaderime böyle bir yazgı yazdın ki
Neden onu benden bu şekilde alıp toprağa emanet ettin ki
Şimdi beni kim anlayacak onun anladığı kadar
Kim derdime derman yüreğime ilaç olacak
Kim yüreğimin yangınını söndürecek ki
Hangi derdin orta yerinden vursam hangi namerde yazılsam
Ve bir cürmün son deminde bende toprak olup gitsem
Ne kadar zalimce bir ayrılık nasılda yitik bir zaman
Yanıyorum yangınların en büyüğünü yüreğimde taşıyorum
Hüznüm yerlere dökülüyor her dem başka bir umuda bakarken
Yüreğimin gözleri yolunu beklerken
Kapım çalındı çalınacak derken
Böylesine habersiz sesiz gidişin neden
Bir hoş çakal ya da bir elveda demeden bu gidişin neden
Neden toprağa gitmek yerine bana gelmedin ki
Neden kaderim seni yazmadı ki bana
Hey hat
Sevdamı toprak aldı elimden söktü yüreğimin derinliklerinden
Çalıp götürdü benden
Toprağa düştü sevdam kollarım kırık yüreğim kırık
Sevdaları astım ben bir güzelin gözlerinde
Umutlarımı gömdüm ben sevdam la birlikte



İki güzel yüreğin hüsranla biten belkide bu alemde biten aşkını anlatmaya çalıştım
mekanın cennet olsun geride kalanlara ALLAH sabır versin ...