4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1223
Okunma
Sana baktigimda karanlığı gördüm gözlerinin kıyısında
Sana baktığımda
yüzündeki boşlukları görürdüm
eskiye dair ne varsa ...
delik deşik bir kevgir gibi
tutamayan ben
akıp gidiyor işte
çocukluğumda biriktirdiğim
sefil kum taneleri gibi
başıboş ve sonuçsuz
anne ...
sana baktığımda
kendi yüzüme yamalar dikerdim
sende görükeni saklamak için
sana baktığımda
şehrin irili ufaklı tüm taşları
çarpardı yüzüme
kanardı sözcüklerim
sana dokunamazdım
sana baktığımda
ince kemiklerin gövdemde kırılırdı ...
şeffaflıkta kaybolurdun
tülüne sarılarak
üşürdünde üşürdün
sen anne
gençliğimin süregelimi
benim acıma/sızan annem
gelişigüzel sakince ölüyorsun
dünya yırtılıyor inleyişinden....
5.0
100% (13)
Cevap Yaz