Ruhum unutkan hatıralarım anlık
Düşüncelerim bulanık
İçimde alevlenirken sevda ateşi
Bedenim buz kesiyor
Bakışlarından kaçırıyorum gözlerimi
İçimde büyüttüğüm korkularıma sarılırken

Bilmiyorum tekrar inanabilir miyim sana
Batan güven sandalına binebilir miyim ?
Sahteliklerini bir kalemde silebilir miyim ?
Sırtıma defalarca sapladığın hançeri unutabilir miyim ?
Seninleyken beni saran yalnızlığı terk edebilir miyim ?

Ara ara dalıyorum senli geçmişe
Ufak bir gülümseme takılıyor dudaklarıma
Ardından akan yaşlar ile silinen
Duyguların muhasebesini yaparken
Mutluluğu kırıntılar halinde sunmuş
Acılar denizinde boğmuşsun beni

Korkuyorum yenik düşmekten duygularıma
Sabrımın ve affımın kurbanı olmaktan
Dayanmışsın gönül kapıma zorluyorsun var gücünle
Bilmeden senli gözyaşlarıyla küflenmiş
Bundan sonra sana açılır mı şüpheliyim

Ben sana sevdamı sunarken altın bir tepside
Sen sahte yüreklerin çamurunu seçtin
Şimdi ise dalların kırıldı
Tek sağlam çınarın bana döndün
Oysa
Sen o çınarı aleve verdin çoktan

Kararsızlık içinde duygularım boğuşuyor
Kabul etsem seni tekrar sevsem
Unutabilir miyim ihanetlerini
Unutabilir miyim vurdumduymazlığını
Unutabilir miyim yalanlarını
Unutabilir miyim beni diri diri gömüşünü

Artık biliyorum benden uzak durmalısın
Kanmayacağım sahte yaşlarına
Dilinden dökülen yalanlar
Hala kulaklarımda çınlıyor
Ve
Senden gelen acılar ile olgunlaşırken
Ben senden vazgeçmeyi öğrendim ….