adına bir düş kurmak yordu
ve sana dair yaşanılacak ne varsa heybeme doldu.
Faşistlik denir bu kavgaya
meydandan zarifçe itelenirsin
kaldığın o tenha sokakta debelenirsin
diyeceğim o ki; gitme özlenirsin.

uçsuz bucaksıza uzanınca ellerim,
bulamayınca ellerini
şimşeğini çakınca gökyüzü
bir bakmışın ki hüznünde kalmış öteki yüzü.
öfkeme milattan sesler deyince,
bitecek mi sandın bu endişe
ülkenden güzel kızlar geçerdi, saçları ince
çapkın çapkın gülerdin, sessizce.
dünyaya bir dokunuştu bakışın
şairler gibi diri kalmışsın ya işte!

pörsümüş kağıtlardan, tükenmiş kalemlerden
yorulmuş kelimeler tuttum.
hepsi bitince karşına geçtim duruldum.
içimden rayları eskimiş trenler geçiyordu
hiç unutmam aylardan hazirandı ama ellerim titriyordu.
bana bakıyordun
ürkütülmüş çocuklar bakışlarında ağlıyordu
bir heyula kıyameti koptu yamacımda
ağaçlardan kıpkırmızı kirazlar toplanıyordu
ama şimdi tam karşımdaydın
Doğunun ayak sesleri batıdan duyuluyordu.
hiç unutmam gözlerin bütün evreni kuşatıyordu.

Hangi devrimin yanlısıyım bilmem
sayılar zamandan seçiliyordu
karşımda durmuştun öylece
kötü şiirler mürekkebi yalıyordu.
bütün plakları parçaladım ama
gözlerin hala karşımda duruluyordu
tan yeri belirince döndün ülkene
delilik aklımda sabahlıyor
gittin ama
gözlerin ruhumda konaklıyor...

/ koyu siyahlı.