1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
849
Okunma
Parkın orta yerine yakın
Duran yaşlı ağaç
Söyleyecekleri var belli
Diyeceği ne varsa yalnız birinin
Dört kişilik masada bir başına oturana
Bir zamanlar diyor...
Kar yağardı buralara da
İnsan elinin değmediği kuytularımda
Ateş yakardım!
Aysız gecelerde
Evsiz kuşlara
Bulutlarla bir oldum ağladım da
Yazı tahtasına dönüştürülen bedenimde
Yola doğru çıkıyor diye
Kesilen dallarımdan
Kimselere çaktırmadan
Şimdilerde de bu yağmur
(haziranda bir de sağanak şeklinde)
Rüzgarın taarruzu
Belki de bir şimşek!
Denizin dalgalı hali gibiyim
Doğanın oyuncağıyım işte
Kim dikti?
Söküp atın!
Dindirin sızılarımı
Olmadı yakın,yakın,yakın!
Lâ Lâ Lâ
5.0
100% (2)
Cevap Yaz