Üzeri silinmemiş acıların batık kentlerindeyim
Yüzeye çıkarken bir güneş uzanıyor ellerime
Yalın kahkahalarla ansızın mutlanıyor bedenim
Kaybolmuş medeniyetlerin sevda çözüntülerinde
Hazin bir günlüktür hayat, boş şişelere ittiğimiz
Mutluluğu resmetmek için mücadele ettiğimiz.

Doğruların yorgun gözkapaklarında yeni bir sabah
Hayatı ve yaşamı paylaşırken sevda süreriz gönlümüze
Bir yudum su gibi dökülür sözcükler yüreğimize
Issız bir yaşamın zor ütopyalarında çoğalır sevgi
Göğsümüzde fırtına mevsimleri çöreklenirken
Biz zemheri düşünüşlerimizin yürek geçişleriyle
Uzaklardaki o mutluluk adasını bıkmadan düşleriz
Her sevda ansızın başlayan bir sağanaktır
İçimizdeki öksüz `biz`lerin yaman ağrılarıyla
Dilimizdeki mutluluk pastillerini en çok geceleri çiğneriz.

Devrilip kendi yatağıma seni düşündüğüm anlar yine
Kavgayla tatlanan şiirlerin koynunda üşüyor vakit
Kararlı ve vakur bakışlarının derin kuyularındayım
Bütün renkleri kollarında taşıyan bir melek sevda
Ne söylesem eksik kalıyor dilimde bazen mutluluk
Hangi şiiri yazsam yetmez yüce varlığını anlatmaya
Sen düşlerimdeki yufka bakış, sen asırlık ereğim
Sen en çaresiz anımda varlığıma kol kanat gerenim.

Selahattin YETGİN