Avuç içi sevgilerde tükettiğim ömrümün son demlerindeydim
Seni yaşamaya başlamadan önce
İçimdeki kıyametlerden mi bilinmez
Son günlerde çok alınganlaştım

Sorgulamak istemiyorum kendimi
Seni
Nerede hata yaptığımızı
Çünkü seviyorum

Ben aşkı tüm benliğimle yaşarken
Sen yarınlara bırakıyordun mutluluğu
Ben öleceğimden emindim
Sen sonsuza kadar yaşayacağımdan

İkimizin de beklentileri çoktu
Benim senden
Seninse gelecekten
Hayat işte
Hangimiz istediğimiz gibi yaşayabildik ki

Kimi tespih yaptı, ipe dizdi
Kimi içindeki kıyametlerle göçüp gitti
Ben yarım kalan cümlemi tamamlamak isterken
Sen hep virgüllerde yaşadın

Takatim kalmadı
Zaman azaldı sevgili
Biliyorum
Ölüme çeyrekten bile az kaldı

Saçlarıma düşen aklardan belli
Ara ara gözlerimin sulanmasından
Geceye, sessizliğe başlayan düşkünlüğümden
Ölüm yaklaştı sevgili
Ölüm yaklaştı
Azrail’in ayak sesleri uzaktan duyulmaya başladı bile...