Mümkün mü zamanı durdurmak…
Hani bu bahar akşamı biraz daha kalsa diyorum…
Bazen bir şarkının melodilerinde,
Yıllar öncesinin kokusunu alıyorum,
Yağmur, toprak ve kahve kokusu…
Bazen de bir şiirde yağmurun ıslattığı bir aşk
Evet bayım aşka inanıyorum…
Hatta bir gün birini,
Zamanı durduracak kadar çok sevmek istiyorum
Dilinde yarım kalmış hikayeler olmayan birisini
Ceplerinde çocuk kahkahaları dolu birisini,
Avuçlarında hayal kırıkları,
Zihninde gelecek umutları…
Evet evet
Neşesiyle dağıtacak hüzünlü bulutları…
Hayır bayım ben aşkı aramıyorum…
Ben çocukluğumu arıyorum,
Yanlış düşünülmüş her şeyi
Bir daha düşünmek adına…
Cami avlularına kundaklı yalnızlıklar bırakmak istiyorum
Köşe başlarına terk edilmiş hayal kırıkları
Gürültüsüz bir ölüm istiyorum sonra
Uçurtma yapmalıyım mesela umutlardan
Sonra havalanmalı ruhum ardı sıra
Ne diyordum bayım
Mümkün mü zamanı durdurmak
Ardımda bir şiir ölüsü…
Aklımda bir çocuk gülüşü…
Tek kişilik birde aşk olmalı yanımda,
Hiçliğime benzemeli o da.
Zaman dursa diyorum…
Zamanı tam da burada durdurmak istiyorum…
-hazal-