unutulmuş bir sigara gibiyim
kendi kendime tütüyor dumanım
baştan aşağıya mayınlar döşeli benliğim
bir sözün çarpsa infilak edeceğim
bir sözün çarpsa şiirler dağılacak her yana
dumanlı bir hayal dumanlı zamanlar
hani boynuna sarılırken tuttuğum o dilek
bak hala içimdesin bak hala benimlesin
Yıldız dilekleri de gerçekleşirmiş demek
sahi kaç vakit.oldu o yıldız kayalı
kaç vakit oldu benim dileklerimi sırtlayalı
Bir mülteci çocuğu gibi uzaktan seyrediyorum
Işıklarını şehrimin
Dokunamadığım
Sokaklarında koşamadığım
Kuytularında uyuyamadığım
Ama benim olan şehirim
Onun şehrine bombalar yağıyor
Bombalarla tarumar
Benim şehrim fikrimle,
benliginle tarumar
Ben şehrimin ışıkları sanmışım yıldızları
O ise yıldız sanar ağır düşen bombaları
Dilek tutar o çocuk bombaları yildiz sanıp
Bende dilekler adarım yokluğuna sığınıp
Bir mülteci çocuk gibi buruk iste yüreğim
Anlamsız tüm zamanlar
Tüm yıldız dileklerim
Bir yanım sana yanar bir yanım çocuklara
İçim acılar mahseni
İçim burukluk zindanı
Çürüyorum bu viranda
Soguyorum ağır ağır
Yok olursam bu kavgada
Adım saklı çocuklarda

Diş geçirdimde dünyaya
Yenik düştüm sen kavgama...
(hazal)