Korkardın gök gürültülü gecelerde, sarılırdın bana
Ve ben her yağmur yağan günde, şimşek çakan akşamda
Sana daha çok yaklaşırdım
Çünkü sen bir şeylerden korkmadan bana sarılmazdın, utanırdın
Ben de bu yönüne bayılırdım
Ne zaman sana baksam gözlerini gözlerimden alamazdın
Ben bir şeyler söyleyip klasik öpüşme sahnesi atmosferinden uzaklaştırırdım
Yanakların pembeden asıl rengine dönerdi
Gözlerini kaçırıp, başka yöne bakardın
Seni seviyorum derdim
En güzel o zaman gülerdin
İlk defa duyarcasına heyecanlanırdın
Hayaller kurardın
Mutsuz olduğum zamanlarda anlatıp, beni neşelendirirdin
Sen en çok o mor kazağını severdin
Ben de sana bakmaktan yemek yiyemezdim
Ağlardın bazı zamanlarda ya ayrılırsak derdin
Ama ben sana söz vermiştim
Ebediyen seninim derdim
Ben sözümü tuttum
Sen söz vermeyi unuttun
Çünkü artık yoksun…


HAKAN AYDIN