1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1124
Okunma
Bu gün terkediyorum bu şehri,
Ardımda bırakarak yanılmışlıkları,yıkılmışlıkları,ihanetleri.
Düştükleri nehirden almadan hayallerimi,
Toplayıp gidiyorum serdiğim gülistanları.
Açtım yüreğimin kapılarını,
Rüzgara verdim bütün odalarını.
Uçuştu sahte sözler,maskeli siluetler,alavereler,
Yalanlarla yoğrulmuş öz’ler.
Kapattım kulaklarımı,duymuyorum
Ve umrumda değil ne iğneli sözler ne de nağmeler.
Sizin olsun bu şehir,
Yürüyün gidin ömrümden aldıklarınızla.
Suçladım en inanan yanımı,
Sığındım dik duruşuma,
Döndüm arkamı herkese ve herşeye.
Sizin olsun zamanından önce açan güller,
Üçüncü bahar,dördüncü cemre,beşinci mevsim,
Alın hepsini,hiçbirşey istemiyorum.
Sizin olsun bu şehrin ıslak sokaları,gün batımları,anason kokan geceleri,
Rüzgarın mekanında okunan aşk makamları.
Ödünç aldığım üç beş günlük özgürlüklerimide alın.
Islak ayaklarıma yapışan kumlara güneş vurdu,
Bir bir döküldü hepsi.
Öldü içimdeki insan ve gözlerim açıldı,
Bozuldu büyüler dilim çözüldü.
Size bırakıyorum gögüsümde büyütüp havaya saçtığım sevgi çiçeklerini,
Yüreğimden gelen şen gülüşlerimi,sıcak dokunuşlarımı.
Alın hepsi sizin olsun.
Ben gidiyorum...
Nimet Öner
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz