17
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
1862
Okunma

kalbimiz sevmiyor yalnızlığı
sevdalı yollarına gül dikiyor
kimi al kimi beyaz yılların
ayrılık mendillerini işlemeyi bırakıyor
atıyor yolu uzun sulara
sevmiyor yalnız tik taklarını saatin
takvim yapraklarının tek başına düşmesini
o sıcak insan sesini arıyor
sesinde soluğunu duyduğu
adımlarına karışan adımları
artık istemiyor kendi elleriyle yakmak
umut ateşlerini düşlerinin
birlikte başlamak istiyor yeni günlere
hesapsızca yaşamak yaşamadıklarını
arkasında tökezleyen yıllarla
yeni çiçeklerle yeniden omuz verip
yıkmak istiyor önünde yükseltilen
ağır aksak dağların dumanını
üfürmek bir solukta
otağına çökertilen ummanı
birlikte ışığa doğru yürümek güzel
bunu biliyor kalbi yalnızım
tutarak dostun lir elinden
nabzında atarak kardeşinin
beklemek ölesiye
silivri zindanının önünde bile
22. 05. 2014 / Nazik Gülünay