Hayrettin Taylan




kurumuş bir ağacın yalnızlığındaki çürümenin cürümüydüm
gözlerinin yeşil ormanında yemyeşil umutlara uçtu bülbülüm
umudumun uçsuz bucağında yaptı yar yuvasını
yeşil gözlerinde uçtu aşk- ı alaya
kırmızılığına kız olan kırmızı gülün kokar yüreğimde
gökkuşağı gibi beraber olmaya güvenir renkli zamanlar


2…
kirli gerçeklerden arındır damlalı düşlerimi
gürüldeyerek gelsin kalbime duruşun
orası sevi deryanın aşk ağzı
orası sevdanın berrak yangını
orası oranın aşk ankası
orası yeniden sevmenin aşk doğuşu

3…
yokluğun gerdeğinde kaçan kerem’in can havliyim
varlığın çardağında bağrına mecnunluk meftunuyum
tasviri yapılamayan cennetin özü sendin
damlalarıyla pusu kuran aslı’nın aslısı sendin
sözleriyle söylenemeyenlerin kitabını ezberleten sendin
umut emdi bir gün gelişini
ufuk seçti bir gün sarılışını
utkular saçtı bir gün bakışını
zaman durdu bir gün gelişine
umur sustu bir gün uğruma gelişine

4…
yersizliğin göğü gibi sisleri yiyen hislerin , yedi katmanıyım
yarsizliğin gömüsünden sevgileri seren , şanın yedi düvel vakisiyim
sensizliğin ceremesinde düşen cemrelerinden önceydi ilk bakışının ilk baharı
ergimiş yarınların kısmına hısım olan gerçek düşlerin hamiliyim
serilmiş yarınların senli demler aziziyim aşkın sularında
sular çekilmeden damlalarınla, yeniden sevmenin adı olalım