hayrettin taylan



rüzgarda nefesini, nefsime teslimin dimağıyım
gözyaşının yağmurla kardeş oluşun toprağa sızışıyım
ipotek bir tekliğin sonundayım, seninle ötelere sığınırım
ilham oluşunun olağan imgelerinde seninle dizelerde eririm
epik duruşun manalarında seninle destanlara yazılırım

yakın bir yere, yakınsı bir yare yakıcıyım
yakındım, çok yakının çok yakınıydım seninle
bir ismin isimsiz sayfasında ismine yazılı yazgıydım
kimlik numarası ile kimliğim arasındaki adamlık kadar yakındım
ağlatan şarkıların sözü kadar yakınım
ilmek ilmek işlenmiş ipeğin mahsulü gibi yakınım işlenişine
mühürlemişim sensiz kalan zamana
küsmüşüm sensiz kalan her şeye


benzeştirmenin tuvalinde çizelememişim inceliğine
çözümlemenin çalıştayın gönlünün çayını yudumlamışam
tanımlamadan sonu belli olmayan senli demlerde demlenmişem
sensizikler coğrafyasında başkent kalıtına mimlenmişim
rengarenk ufkun ucunda bekleyişine düşmüşüm
hesapsız bir ana vicdan vanası olmuşum
açılınca aşk
akınca aşk
varınca aşk olmuşum