adını dahi duyduğumda tüylerim diken diken oluyorsa

fotoğrafın beni alıp başka iklimlere götürüyorsa

yaşadığın şehir beni kendine çekiyorsa

heyecanlanıyorsam seninle ilgili bir şeyi görünce

itiraf mı kabul edersin artık bilmiyorum ama

seni seviyorum.



gözlerim doluyorsa senin hikayeni duyunca

gözlerim deli gibi seni arıyorsa

aklım sana odaklanmışsa

kalbim mühürlenmişse sana

bir şey dememi bekliyorsan eğer daha çok duyacaksın

seni seviyorum.



bir anım dahi yok ki sensiz geçsin

aklım bir an bile sen perhizine girmiyor

kalbim zaten tam senlik içinde

sadece ellerim ve gözlerim öksüz

ellerini tutabilse gözlerine bakabilse kafi

seni seviyorum



kime baksam çözüm değil konuşsam

deva değil hiçbir ilaç kalbim sana aç

kâr etmiyor başka ses

bu alemde geçerli olan tek nefes sensin bana

sensizlik hastalığına tutulmuşum

dozum olur musun her öğün

seni seviyorum



gün geçmiyor ki aklıma düşmeyesin yanı başımda olmayasın

kazara adını söylemeyeyim ’küçüğüm çay içer misin?’ diye

bensizlik nedir sende bilmiyorum belki

ama sensizlik bende yıkımdır biliyorum

acın tatlın neşen hüznün velhasıl her şeyinle

seni seviyorum



mesafeler sorun değil kilometreler

kalpler bir olsun tek eksilmesin hisler

ne kadar boşmuşum sensiz meğer

ne kadar hiçmişim aşkını içmişim şişe şişe

sen sarhoşuyum ayılmak neyime

seni seviyorum



sen bana bu dünyada sunulmuş en güzel hediyesin

seni hep ve tek sevmek ise sana edeceğim teşekkürdür