Az önce ...
Bir umudun peşindeydim karanlıkda
Nokta kadar bir ışık vardı
Siyah balonlar uçuyordu gökyüzünde
Onurum nerde diye hayıflanırken ben
Gururum ayaklar altındaydı

Ben...
ve babam
ve kardeşim
ve amcam
ve dayım
ve yeğenim
ve eniştem
ve arkadaşım
ve damadım
ve kuzenim
Ve oğlum....
O nokta kadar ışıkda
Karanlığa gömüldük
Sessizdi çığlıklarımız
Nefessiz kaldık, ne acı
Kader buydu ya
Boyun eğdik çaresiz

Üşüyorum biraz
Düşlerimi sakladım gizli gizli
Toz,duman bulutlar arasında
Hayallerimi çaldılar benim
Gecenin orta yerine
Bazen sessiz
Bazen çığlık çığlığa
Düştü yüreğim
Tüm ağırlık yüreğimde şimdi

Umutlarımız...
Hep yarım bizim
Düşlerimiz hep yarım
Yollarımız hep yarım
Bakmayın siz o uzun yollara
Yaşam böyle bir şeymi?
Hep yarım,hep eksik
Hep kesik birşeyler
Hep bir yerde
Yarım kalmış sevgimiz,sevdamız

Sana anlatamam ya kendimi
Ya mürekkebim biter
Ya defterim
Uzun uzun düşün beni
Kömür gözlerimi çıkarma aklından
Akan yaşım dahi siyah
Siyah çaresizliktir bir yerde
Kömür gibi karartır yüreğimizi
İşte gör...
Tıbkı bu günlerde olduğu gibi


Mavi değil artık Gökyüzü
Kara bulutlar sarmış heryeri
Konuşmak için cümleler gerek
Yaşamak için nefes alıp vermek
Biz kucağımızda umudumuzu alıp gittik
Biz yaşam mücadelesi verirken o an
Siz acımızın üstüne bir sigara yaktınız
Siyah bir perde çektiniz üzerimize
Hadi rahat uyuyun,,,
Avuçlarımızdan kayıp giden hayatımıza elveda


sevay