Gözlerindeki o sevgi ışığı parıltısı
ne güzel
sönmüyorsa

Henüz öğrenemeden adımlamayı
Sökemeden hiç alfabeyi
Tutunamadan düşmeyi
Hissetmeden sevmeyi
Emekleyerek..
Büyümek ne zormuş

Tek renklikten öteye
Geçmiyor hayat
Oysa Gökkuşağı rengarenk
Renk değiştirdi Dünya

Yıllar önce
Mükremin abinin dediği gibi
Bu hayat
Yani her şey
Bu gelmeler,gitmeler
Koşmalar,durmalar
Gülmeler,ağlamalar
Yani var da
Yok aslında
Her şey boş
Her şey sanal
Gelip geçiyor

Aynı şehirde
Aynı Gökyüzün de
Bir çıkmaz sokakta gibi
Ruhun sokak sokak
Avare geziyorsa
Gelmelerde yalan,gitmelerde

Bir zamanlar
Bir karede
Dolu dolu bir fotoğraftı hayat
Şimdiler de
Boş bir çerçeve
Bazen aldığın nefes bile
Canını yakıyor
Bazen dağınıktır yaşam
Zor, çıkmaz da
Sanki her kesin bir acelesi var
Hayat kimsenin
Ne istediğini sormuyor
Sadece akıp gidiyor
Zor bir zaman



sevay