Ne siyah, ne beyaz gece
Ürkek bir kelime
" Hüzün " hep cebimde
Ben şair değilim ki
Eski bir hikâyeyi yazıyorum
Beni anlamıyorlar
Hiç anlamıyorlar
Dardayım..
Uzunca… uzun uzun
Yazıyorum susarak

Herkesin bir hikayesi vardır elbet
Bir şiiri
Bir şarkısı
Bir karanlık gecesi
Bir Yıldızı
Bir umudu
Ve bir ömrü

Zaman zaman hıçkırığım tutar
Bir yağmur tanesi
Düşer elimdeki kaleme
Kâğıda yayılan damlalarla
Mürekkebi dağılmış kelimelerle
Dertleşirim sessizce

Henüz uyanmış Martılar
Henüz şafak sökmüş
Gün ağarmış
Yere uzak
Göğe yakın Güneş
İçimi ısıtır mı bilmem

Tek bir kelime
Binlerce anlam taşır
Bu yoruyor işte
Velhasıl,..
Zaman gitgide uzuyor
Zamanla geçer
Bu da geçer

Sıradan bir hikâye belki
Ama tam içinde bir hayat var
Hep bir geçiş
Geçmişe uzanan bir yol
Ve sen gittiğinde
Zamanla unutulan anılar
Yavaşça bitiyor

Mesela,..
Asıl rengi siyah değildir gecenin
İçine sığdırdığın acılardan alır rengini
Gecenin rengi yok aslında
Ne siyah
Ne beyaz


sevay