özlerinde ki duyguları
kim bilebilir ki nelere niçin kalmış gebe
doğdun doğalı verildi sana o zehir
sayma gitsin kaç gece aynı düşüncelerde doğdular
ki ruhsal aleminde ki girdaplarında da gömüldüler
hiçte düşünmediler sonun da bir ölüm ihtimalinin olduğunu
hayat ağacı dediğini biz süslemiyor muyuz
veya kökünü çürüttüğümüz

hiç bir şey leziz olmadı o çirkefin tadı kadar
hiç bir zaman yaklaşılmadı onun kadar itikat’a
kolay olan ne varsa kaynatıldı kazanlarda
tembel zihinler türedi şehvet çukurların da
bir dediğin sadece benlik olarak anlaşıldı
sadece kendi özüne yontarak
canlı veya cansız toplandı sineye ne varsa

asla iblis kötü görünmedi ki kör gözlere
ki nedeni ve nasılı da asla sorgulanmadı
bu kadar aciz bir çılgınlıktır basitlik
hayatı boyunca tek bir kez başı göğe kaldırıp bakmaz insan
sıkışmadıkça
koskocaman dediğin adamlar bile düştü o çirkefe
kendi geleceğini düşünmeden


ki arını hayasını koparmıştır insan
gün ve aylarını boşa savururken düşünce tatildedir
aklını hiçbir an devreye sokamaz aptal
uçkuruna bağlanmıştır zihniyeti onla yatıp onla kalkar
kapkara bir cübbedir o aslında
tatsız ve tuzsuz
son saat çaldığı an
ahmaklığına yansın o zaman köhnemiş yürekler
sonsuzluk dururken gerçeklerde derya misali
bir anlık zevk çukurunda su bekler
bu alem dediğin ne olabilir ki göz açıp kapayıncaya kadar…


Hayatın akışında yaşanılır,hazlar,istemler,özlemler,has bahçenin lezizleri velhası düşünülenlerin tümünü içine alan bu güzel şiiri yazan kalemi kutlarım.Sevgi ve saygılarımla can dostum...

:(

esenlik ve mutluluk dileklerimle kutluyorum yetkin kaleminizi. Yine pay alınacak güzel bir çalışmanız, nefis bir şiir olarak düşmüş sayfalara. beğeni ile tat arak okudum, emeğinize sağlık, yetkin kalem hep varolsun ve yazsın. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi.
Kemal polat