Bir kere düşmesin, gönlüne sevda,
Dumanı bacadan, terse estirir,
Gönül bir severse, tozpembe dünya,
Dağları taşları, düze erdirir.

Bir bakış insana, dünyalar verir,
Fırtınalar kopsa, görmezden gelir,
Aşkı ecel olsa, severek ölür,
Ölümüne sevda, candan sevdirir.

Sevenin gönlünde, güller açılır,
Kendini kaybeden, sarhoş ayılır,
Sevdalıya Bağdat, yol mu sayılır,
Geceyi gündüze, katar bitirir.

En büyük mutluluk, el ele olmak,
Bakışan gözlerde, huzuru bulmak,
Bir ömür boyunca, tek beden kalmak,
Yanan yüreklere, sular serptirir.

Mecnunu Leylaya, Leylası mecnuna
Aslı’sı Kerem’e, Kerem’i Aslı’ya,
Kalem, kalem sevda, serdi ortaya,
Sevda sevenlere, dağlar deldirir.

Sevgiyle açılır, kapanan yollar,
Dostların sevinir, düşmanın çatlar,
Mutluluğa koşan, tertemiz kalpler,
Meyveler verecek, ağaç diktirir.

Yılmaz’ım sevgiye, gölge düşmesin,
Mutluluk bir ömür, sürsün bitmesin,
Yurduna yuvana, nazar değmesin,
Sevgiye sadakat, huzur getirir.


YILMAZ NAZLI 10.05.2014