Gecekondu çocuğuyum,
Apartman da büyümedim,
Yokluk sefalet içinde,
Yaşamın ne anlamı var.

Gecekondu çocuğuyum,
Dört bir yanım çatlak duvar,
Göçer diye korkuyorum,
Söyle bende uykumu var.

Gecekondu çocuğuyum,
Damda kiremidim mi var,
Yağan yağmur üstümüzde,
Bende bir çaresizlik var.

Gecekondu çocuğuyum,
Kırılmış kolum kanadım,
Ne param var, nede pulum,
Hiç denecek servetim var.

Gecekondu çocuğuyum,
Dört horanta bir odada,
Ne yatak var ne de yorgan,
Sarınacak çulum mu var.

Gecekondu çocuğuyum,
Dört kardeşe bir yıkık ev,
Bölüşsek bir duvar kalır,
Bölüşmeye imkan mı var.

Gecekondu çocuğuyum,
İşsizlikten canım yanar,
Bana torpil patlatacak,
Amir memur dayım mı var.

Gecekondu çocuğuyum,
Açlıktan nefesim kokar,
Ne param var ne servetim,
Aç kalmışsa ekmek mi var.

Gecekondu çocuğuyum,
Adıma Yılmaz demişler,
Yıldım böyle yaşamaktan,
Başımızda cellatlar var.


10.06.2008 YILMAZ NAZLI