Öyle bir belaya çattık ki dostlar
Arsızın yüzsüzün kuklası olduk
Soyula, soyula don gömlek kaldık
Ayakta durmaya utanır olduk

Boyuna, poşuna bakmayın sakın
Bunlar ak değilmiş katran’a yakın
Kimliğini kaybetmiş insanların
Eline düştükte oyuncak olduk

Ey devlet’lim vatan nasıl kurtulsun
Sen eğrisin halkın nasıl doğrulsun
Ekmeği yok katığı nerden bulsun
Bir dilim ekmeğin kölesi olduk

Utanmaz zorbalar halkını soyar
Aklıma geldikçe bedenim donar
Bunları dostluğu düşmandan beter
Dost değil düşmana sarılır olduk

Zam üstüne zamlar geldi bıktırdı
Çeşit, çeşit vergilerle yıldırdı
Bu milleti soya, soya bitirdi
Vergi ödemede rekortmen olduk

Doğruları yargılayıp fişleyen
Eğrileri savunup ta süsleyen
Ölüden mezara para isteyen,
Korkudan mezara giremez olduk

Vergileri üstümüzde çığ gibi
Yağmur gibi dolu gibi sel gibi
Dört bir yandan sarılmışız ağ gibi
Hayatı parayla yaşayan olduk

Yılmaz derki böyle yaşamak niye
Benziyoruz yaşayan bir ölüye
Eşkıyayı geldi geçti maliye
Zalim zorbaların kurbanı olduk.

YILMAZ NAZLI
24.08.2008