Akıl yaşta değil baştadır başta,
Yaz yaza bildiğin kadar yaz beni.
Koltuk sende makam sende sultanım,
Yol yola bildiğin kadar yol beni.

Derler ki dost açı söyler dostuna,
Sürüsüz çoban ne bekler boşuna,
Taban kökten uğramıştır bozguna
Öldü diye bir köşeye koy beni.

Adam diye güvendiğimiz hiçmiş,
Alimden de zalimden de dost yokmuş,
Her talanın altında bir baş varmış,
Yaşayan bir ölü gibi gör beni.

Kurtlar geldi milletine saldırdı.
Kuşlar geldi, her bir yanı batırdı,
Arılarsa canımızdan bezdirdi,
Vur vura bildiğin kadar vur beni.

Hacı geldi,oy oy diye kudurdu.
Allah dedi geldi secdeye durdu.
Beş vakit namazı boşa mı kıldı
Soy soya bildiğin kadar soy beni

Ana dedik bacı dedik güvendik.
Vurgun ile talan ile tükendik.
Zam üstüne zamlar geldi gümledik.
Deli diye Bakırköy’e sal beni

Oklar geldi benliğimizi vurdu
Halkı değil bölgesini savundu
İstediği olmayınca kudurdu.
İnsan değil kukla gibi gör beni

Ne alimden ne zalimden kurtuldum
Bir kaşık suyun içinde boğuldum
Ne ölüyüm ne diriyim yorgunum
İstiyorsan dere tepe sür beni

Yılmaz derki bende halktan biriyim
Sahipsiz vatandaş oldum neyleyim
Adaletsiz padişahlar söyleyin.
Köle miyim tutsak mıyım çöz beni

07.06.2008 YILMAZ NAZLI