ısrarlarımıza.. çay içecek kadar,
delikanlı olmadığımız,
hatırlatılır;
“yata(ğı)nı ısladırsın” ihtarı ile
akşam gezmelerinde;
“ne çay”,
“ne gayfa”
sadece “guru üzüm”,
bi de “mekke patlatması”
“su içme”memiz daha giderken
sıkı sıkı tembihlenirdi,
“-öğsürüğ olusan garışman
inneyi yersin”
“-millete de bulaşdırısın
bi taa gezmelere ğötürmen,
töbossun gor gederin
evde bibaşına galısın
ona ğöre” denir.

göze alamazdık evde bir başımıza kalmayı
en iyisi mi?
ne şeytana uy,
ne salavat getir

Goca Fadıma gayfa ikram ettiğinde ebeme
bitirmeden önşe filcanını bana verir emme
elimi sürdürtmezdi telvesine
bakışıyla hizaya getirir
güya “valla dünneyi tepene geçirir”
sıkıyosa dene

“-“bi filcan gayfanın kırk yıl hatırı varımış”
kimidi biri Hecaz’dan getirividiydi
yılın yılı sandığın beceğindeydi”.
ötüyon kimidi birine gayfa gavırıvıdım
her zaman gayfa işcek musafirimiz mi geliyo
bak sanada nasibimiş, hiş kimsenin nasibi,
bi başkasının boğazından geşmeyo
kim derdi (ki) Döndüce
e(vi)mize gelecek de….

Ebem üfürerek soğutur kahvesini
bana ikrama müsaade etmezdi
bir-iki yudum hörpüldetmeden içer
dibini mutlaka bana verirdi
çocuklar telveyi parmaklayarak yer
içim giderdi
ebem ters bakmışsa,
bana yeterdi.
acaba dibinin telvesi nasıl bir şeydi

“gayfayı soğuduktan sonura işmeli”,
acaba ıscak gayfa nas(l) bişiy ki

“-acala edersen ağzın yanarımış,

bi de gumpiri ıscağkan yersen
tatarcık olurumuşsun

i(n)san a(ğ)layamaz da,
gözü havaya bakarımış

biri
“kaça aldın bu düğerleri Cevizosman” demiş
o da
“iki üfür bi(r) sömüre” demiş













Resim Namazlık
Asiye Karakurt (Rahmetli)