Sen sevgisin çocuk
Yırtık düşleri yamayıp giymeyi bilirsin
Tüm yasak oyunları biriktirip usunda
Acılar coğrafyasını geçmeyi seçmişsin

Sen bilmezsin çocuk
Unutulmuş oyunlar menziline giremezsin
Sinsi bir acıyı biriktirirken insanlar içinde
Sen petekte kelepçeli arı olmayı seçmişsin

Gülüşün mağrurdur çocuk
Sen düşüp dizlerini kanatmayı da bilmezsin
Feleğin çemberini çevirirsin betonlar içinde
Gülüşünü bunun için maskelerle gizlemişsin

Sen her devirde umutsun çocuk
Yüzüne çarptıkça suları kir tutmaz gönlünü
Kor bakışlarında yurtsuzluğunu da gizlesen
Geldiğin yer ölüm ve zulmün adresidir çocuk

Neden asıktır suratın çocuk!
Duayla umudu karıştırıp içerken insanlar
Sen saf ve masum yüzünü asma böyle çocuk
İzsiz mermilere tutma gövdeni, ölürsün çocuk

Hadi bir şarkı seç insanlığa çocuk
Söylerken hep bir ağızdan, gülsün gözlerimiz
Aynı yürekte bir olalım, birleşsin çocuk ellerimiz
Sona ersin acılar, özgür günler olsun sermayemiz

Söyle şarkımızı çocuk, söyle
Yüreğimizdeki isyanları dile getir bir nefeste
Sürgünlüğü sona ersin insanın, birleşsin eller kalpte
Söyle şarkımızı çocuk, saf tutalım çevrende

Selahattin YETGİN