Kırık bir kalbin nağmesi çalınır gönül telim de
Duyanlar şahit olsun ki bu çalanlar son figandır
Kuru bir dal parçasıdır çiçeği yoluk elim de
Benden giden o hayırsız hangi boş gönle çigandır
Aşkın sazı elimdedir Yunus gibi dolanırım
Gönül Neyzen’e aşıktır al kanlara bulanırım.




Yorgan diye karanlığı soğuk yüreğe örterim
Kıvrılırım bir yıldızın en ücra köşelerine
Bugün de geçti görmeden deyip yüreğe kerterim
Gözyaşı biriktiririm ayrılık şişelerine
Ardından yağmur olurum sevdalı gönle yağarım
Gökkuşağına bezenir renkleri soldan sağarım.




Aşk bir dergah kapısıydı destursuz daldı içime
Semazen gibi döndü de fethetti gönül kalemi
Aşkı kirletti diliyle soktu en kötü biçime
Ben başım önde ağlarken güldürdü hep elalemi
Bilmedi gözden dökülen damla damla bir hayattı
Çekil git dedikçe ona sevdim diyerek dayattı.




Şimdi bulutlar toplanmış sinemde şimşekler çakar
Dolu dolu olan gözüm fırtınalara gebedir
Dudaklarım alev alev dilde kelimeler yakar
Sevdanın nehri kurudu bildiğin bir harabedir
Susmanın girdaplarında döne döne vurgun yedim
Sol yanım sakat kalırken bedeli ağır ödedim.



Ayvazım DENİZ