Osmaniye’deki Çınarlı Kahvenin Çınarı.

Sanki zincirliydin yıllardan beri,
Şimdi zincirini kırdın mı Çınar.
Herkes seyran edip gelip geçerdi.
Seni kurtaranı gördün mü Çınar.

Gölgende oturan tüm insanlara,
Gösterip dururdun nerende yara.
Ellerini çözen dost Kadir Kara,
Sonunda murada erdin mi Çınar.

Şimdi sana bakan tekrar bakıyor,
Sanki dallarında bülbül şakıyor,
Yaprakların burcu burcu kokuyor,
Söyle menziline vardın mı Çınar.

Gölgende oturan insan çoğaldı,
O kötü günlerin geçmişte kaldı,
Yıllarca çektiğin sanki masaldı,
Kabahatın neydi sordun mu Çınar.

Gölgende oturan bıçkıcıları,
Gördükçe ürperen yeşil dalları,
Yukardan gördüğün tüm olayları,
O zamanlar hayra yordun mu Çınar.

Ah! dilin olsa da konuşabilsen,
Neler gördü neler bu koca beden,
Sabah serin serin garbi eserken,
Neş’eyle göğsünü gerdin mi Çınar.

Süslen çınar süslen sanki şölen var,
Kadir kıymetini hayli bilen var,
Sabah akşam senin için gelen var,
Enverî’ye selam verdin mi Çınar.

5.Mart 2014