bir kendini bilmez yürek
geziyor hedefi olmadan, sokaklarında şehrin.
kanal boyunca takip ederek,
doğduğu yere gitmek ister gibi, bu uzun nehrin.
tökezleyip oturuyor arasıra,
kendini dinliyor, çevresini bir de.
sesler yakınlarda oynayan çocuklar olduğunu hissettiriyor,
az ilerdeki çocuk parkında,
insanlar aceleci, insanlar kapitalizmin çarkında,
etinden, sütünden, gücünden, kişilik ve duygularından
yararlanılan insanlar.


özlemin sahile vurduğu bu anlamsız satırları
bana yaşatan kadına

HAYATIM

yaşam sevincim, biriciğim.
sana bu yazdığım üçüncü mektup,

özlemin yerli yersiz çalmakta akıl kapımı,
büyülü bir zamanı aralar gibi gelen
bu ayrılığın içimde açtığı özlemin.
safiyane duygularla ve geçmeyen öksürüğümle
sedirin üzerinde öylece uzanıp yazıyorum.

sen bana yazmıştın
boğazın için kış çayı iç diye,
aktardan bir şeyler aldım,
arasıra demliyorum, ama nafile geçmiyor bu iltihap,
özlemin gibi evcilleşti galiba bu bedende.

umarım yakışmıştır sana aldığım şal,
ki bilirim kırmızıyı pek sevmezsin,
bu sene moda dediler o yüzden aldım,
yakışacağından şüphem yok o beyaz tene.
sen bana parfüm göndermişsin
çok beğendim, sen gelmeden kıyamadım sıkmaya.

buralarda havalar kapalı,
kar gibi yağmurda naza çekiyor kendini,
geçen gün yakın bir köye gittik arkadaşlarla
yağmur duası varmış, âmin demeye.
az da olsa bir merhaba deyip kaybolmakta damlalar.

intizarın yeni şarkılarından istemişsin
aldım ama hala yanımda,
en yakın zamanda bulursam birilerini
göndereceğim mutlaka.

kızım biriciğim nasıl,
babam benim aşkım sözlerini öğretmişsin
izledim, hoşuma gitti ne yalan söyleyeyim.

alışamadım ben bu mesaj sistemine
mektup yazmanın tadını vermiyor,
yüz yüze de konuşsak, anlatamıyorum derdimi
yazdıklarım kadar.

ma vie/ hayatım
biliyorum anlamsız olduğunu bu sözlerin Fransızca’da
boş ver arama literatüründe elin,
bil ki sen benim hayatım, yaşama sevincim
biriciğimsin.

şükürler olsun Allah’a
iyi ki varsın ve benim aşkımsın.
Allah bize tatsız ayrılıklar tattırmasın.

görüşmek üzere
aşkın.


ls