Aramıyor, sormuyorsun
Bir selam bile salmıyorsun
Bir anda atıp yüreğinden bu aşkı
Beni nasıl unutuyorsun?
Yıllardır yaşadıklarımızı,
O büyük sevdamızı hatırlamıyor musun?
Artık beni rüyalarında bile mi görmüyorsun?
Söyle, hiç bölünmüyor mu uykun?
Nasıl becerdin bunu?
Bir anda nasıl da unuttun?

Hani yeminimiz vardı, miadı ölünceye kadar
Hani söz vermiştik aşka dair
“Görmezsem ölürüm” diyen sen miydin?
Peki, şimdi neredesin?
Neden bu deli yüreğim sızlar?
Okumadığın kitaplar gibi,
Kullanmadığın eşyalar gibi
Biblolar, antikalar gibi beni de mi rafa koydun?
Söyle sevgili, çekinme benden
Yoksa sende mi mazi oldun?

Katılma kirli mazime, kıyamam sana
Bulaştırma kendini o karanlığa
Benim mazim hicran,
Benim mazim karaların karası
Bataklıkların,
Çıkmaz yolların,
Onulmaz yaraların en âlâsı
Girersen çıkamazsın,
Yolunu bulamazsın
Bir düşersen o karanlık labirente
Bir daha var olamazsın…

Ve en önemlisi sevgili
Bende ki o aşkı bir daha asla bulamazsın…