Ben kendimce yazarım sen nice alınırsın
Kötü söz sahibinin kelam etmem özüne
Hallerini sezerim gizlice salınırsın
Sükuttayım bendimce selam etmem sözüne
Şairin ölümüdür söz üstüne söz koymak
Kalemin zulümüdür göz üstüne göz koymak

Çevirip laflarımı sözde şiir yazarsın
Sanki sevmişim gibi gam edersin kendince
Bozarak saflarımı özde şiir bozarsın
Say ki yermişim gibi yaz ki kendi bendince
Gözünün körümüdür es üstüne es koymak
Kalemin zulumüdür tez üstüne tez koymak

İki yabancı ruhta hiç birleşme olur mu?
Neyin rüyasındasın boşa gıybet edersin
Yontulmayınca tahta güzelleşme olur mu?
Bilmem hangi yoldasın kimle sohbet edersin?
Gönlünün pirimidir zor üstüne zor koymak
Kalemin zulümüdür hor üstüne hor koymak

Zorda kaldım da yazdım usandırdın insanı
Önce kendini tanı sonra bakarsın sola
Haber bile saldım da utandırdın o canı
Tut içinde derdini rahat ver bir şu kula
Yiğidin işi midir yar üstüne yar koymak
Kalemin zulümüdür ar üstüne ar koymak

Sözüm meclisten dışa o biliyor kendini
Doğru değil ettiğim başka çarem kalmadı
Bir yeisten şu başa silkeliyor derdini
Benim tek sevdiğim var başka yarem olmadı
Şairin ölümüdür köz üstüne köz koymak
Kalemin zulümüdür göz üstüne göz koymak

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN