Yetmiş dokuz can gitmiş, hayat böyle ucuz mu?
Of dedik aman dedik, Milletçe matem tuttuk!
Hiddetlendik çok kızdık, dedik bunlar aciz mi?
Bu son olsun diyerek kendimizi avuttuk.

Bu nasıl bir ihmaldir, nasıl vurdumduymazlık,
Nasıl derin bir uyku, bu nasıl bir aymazlık,
Belki de bile bile yapılan düzenbazlık,
Hesap sorulur diye insanları uyuttuk.

Her yaştan, her mevkiden nice insanı buldu,
Çoluk çocuk demeden yana yana kül oldu,
Ne umutlar, hayaller bir an içinde soldu,
Düğümlendi boğazlar, lokmaları zor yuttuk.

Yeter demek yetmiyor, sırada daha ne var?
Bir bilene sorunca, sözleri yasak savar,
Çaldığımız kapılar hepsi olmuş bir duvar,
Akan gözyaşımızı, kaç defadır kuruttuk.

Kul Fikret bir yangında yüreklerde sönmüyor,
Acı üstüne acı, göz yaşları dinmiyor,
Artık süslü sözlere hiç kime inanmıyor,
Unutulmaz denilen her acıyı unuttuk.

Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
22 Ocak 2025 Saat 12.15
Güzelçamlı-Kuşadası