Yıllar sonra eski bir albümün içinden sağdım şiirleri
Gözlerim duru bir resmin gölgesinden efsûn içer

Mai sessizce dolar ufkuma
Teslim ederim matem hislerimi
Nöbeti devir alan sır karanlıklara

Çığlığımın ç/ağladığı vakitlerdeyim
Mazinin tozlu yollarında sâfi bir güzellik
Aslını saklayamadığım yüreğimin sesi

Diri bir hülyanın labirenti gözlerinde
Yittiğim günden beri mesafesizim

Kayboluşumu çok görme duvağımın karasında
Gidişlerin tükettiği yorgunluk kesişir vuslatsız akşamlarda

Kayıtsız kalamadığım ağıtlar okur zaman
Öfkesi tüllenir mağrib vakti g/özlerimin

Kilitli dualar çözülür busemin lehçesinden
Külleri savrulur leyl itiraflarının

Arz ederim!

Huzuruna durduğum vakitler ziya
Kâfi gönlümde mayaladığın sevda

Türabımda sızısı az mı?
Bileklerimde kelepçeli nedametler
Günah’ın yangını satırlarda tutuşur
Haram aylarda bestelediğim şarkılar yasa(k)l

İnler/im "amin" lerimle
Bağrını açmış yalın bir gecenin tenhasında

Bakir bir yalnızlık benimkisi
Mahşerde doğmayı bekleyen

Ey güneşin alasında yanan umut
Hangi şiirin noktasında doğacağım,
Ölümün dilsiz sükûtuna

Kâfi tozlu resimlerin flu tonuna
Durmaksızın bağırdığım

Bıraktım giryân eylesin cümle lisanım
Visaline düş ektiğim şiirlerimi karaladım

İfadesinde eksik kaldığım her şiirime tövbe
Şimdi kıyamındayım gaflete düştüğüm bâr-ı girân’ın


Nuray AYHAN...


Bâr-ı girân = Ağır yük.