Okuyucu dostların dikkatine...Bu şiir içinde A harfi kullanılmamıştır...

Sevgiyi yürekten söyleyen dili,
Ez diyen herife tükürün geçin,
Milim milim tüketirken menzili,
Hız diyen herife tükürün geçin.

Dikenleri sokup, gül gösterene,
Kıbleyi bilmeyip, yol gösterene,
Kendini dört-dörtlük kul gösterene,
Düz diyen herife tükürün geçin.

Gönül dostu, gerçek Er’e söz demem,
Sönmüş külü eşeleyip köz demem,
Yönüm tektir, iblisleşip yüz demem,
Yüz diyen herife tükürün geçin.

Rüşvetle, şikeyle doldurup cepi,
Yoksulun enseye indirip copu,
Bütün şiddetiyle eserken tipi,
Güz diyen herife tükürün geçin.

Dost görünüp, göğsümüzü deşene,
Yetimin sütünü içip şişene,
İçip-sızıp, bir köşeye düşene,
Poz diyen herife tükürün geçin.

Kemiğin içinde donmuş iliğe,
Zihnini yitirmiş, beyni siliğe,
Yüzgeçliye, sürüngene, sülüğe,
Biz diyen herife tükürün geçin.

Bilmez ise töresini, soyunu,
Nesebi bozuğun bitmez oyunu,
Çirkef kuyusunun çekip suyunu,
Süz diyen herife tükürün geçin.

Yönünü çevirmiş her türlü şere,
Midesini bile belemiş kire,
Yemeğinin içindeki şekere,
Tuz diyen herife tükürün geçin.

Köksoy’um çok deme, gelirsin göze,
Biter gece elbet, döner gündüze,
Edepsiz, şuursuz söylenen söze,
Söz diyen herife tükürün geçin.

TARKAN KÖKSOY