Hayat dedikleri acaba bu mu?
Her türlü işlerim hain çıktı be...
Geceler kabusla böldü uykumu,
Gördüğüm düşlerim hain çıktı be...

Ömrümün nakiti bitti kasamda
Yaşasamda aynı, yaşamasamda,
Zehir vardır her öğünde masamda,
Yediğim aşlarım hain çıktı be...

Dolaştım da binbir çeşit kapıyı,
Almadılar gönlümdeki tapuyu,
Yaz ayında yağdırdılar tipiyi
Mevsimsiz kışlarım hain çıktı be...

Hayat ağacımın kurumuş dalı,
Yüzümde acının bin çeşit hali,
Sahte tebessümle kandırır eli,
Arsız gülüşlerim hain çıktı be...

Artık tükeniyor ömür defteri
Sinsice sönüyor gözümün feri
Ağzımın içinde kalmadı biri,
Dökülen dişlerim hain çıktı be...

Bir ömür boyunca ağladı durdu,
Bazen coşkun akan bir sel olurdu,
Akmaz oldu artık, sırtımdan vurdu,
Gözümde yaşlarım hain çıktı be...

Ömür işte böyle geçti boşunan,
Felek yıktı beni, hemde tuşunan,
Köksoy uğraşılmaz deli başınan,
Akılsız başlarım hain çıktı be...

TARKAN KÖKSOY