Vur,
Sen de vur,
Kapat kapıları yüzüme vur.

Bana lüks k/açar aydınlık,
Kar/anlığımla başbaşa bırak
Hesaplaşayım gün/ahlarımla,
Suçumu, suçumu yüzüme vur.

Ellerimden tel tel kayarken
Abu hayat kumral saçların
Şimdi ipi olsun darağ/acımın.
Boynuma as mahkumi/yetimi
Herkes Mecnun desin
Hayalini göğe değil, yüreğime vur.


Sigaya çekerim duygularımı
Yastığa kafamı her koyduğumda
Acabalar ve keşkeler arası gider gelirim.
Kar/arsızlık içinde kaybolduğumda
Tut ellerimi karşımda dur
Umut sözlerinle beni vur.

Bu gitmeler de olmasa
Kalmaların değeri olmaz.
Başıma kalk kaldığın günleri,
Günleri yüzüme vur.

Son bir kez yüzünü bana çevir,
Göreyim gözlerindeki ’gör/üşürüz’ imasını
Kolların böğründe, başını yana devir
O bakışın, o bakışın süreyim sefasını,
Ayın şavkı gibi gözüme, gözüme vur.


Bil ki her girdiğinde bu kapıdan
Gerdek olur tüm odalarım.
Ve bir damat heyecanı s/arar bedenimi,
Yüzgörümlüğü istiyorsun dudaklarımdan
Al tamamen seninim,
Beni vur.

Vur, çılgınlar gibi sevişelim,
Gece kıs/kansın çığlıklarımızı.
Tenin tenimde terlesin.
Saçlarını karanlığa savur
Ellerin ellerimi ezberlesin.
Üşüyelim pişmanlıklarda
Soğuğunu, soğuğunu vur.

Vur, kinayeli sözlerinle,
Baygın gözlerinle vur.
Vururken sağlam vur,
Sensiz bir daha bu zevki
Yaşamayayım
Algılarıma, algılarıma kilit vur.



ls