Bu Saatte Bütün Lâmbalar Söner Nalan

ya Nalan
bu saatte burada hava erkencikten kararır
ışık olsun diye mi herkes sönmemiş cigaralarını yollara atar
şu pencereden başını uzatıp da şöyle bi baksan diyeceğim de

yuh be Nalan yuh
sana demedim kız, Allah’ıma izmaritlere dedim

bak diyorum da
senin boyun o kadar yüksekteki cama yetişmez ki
senin boyun neye yetişti ki, cama yetişsin Nalan
tam erişecektin
cama yani

neyse be Nalan neyse
zaten hep neyse deyip geçiyoruz hepimiz
bi de hepimiz izmarit atıyoruz yollara aydınlık olsun diye mi ne?
sen görmüyorsun ki Nalan

izmaritleri diyordum sana
bi mezar dolusu Allahıma
bi de kokusunu duysan Nalan
intihar mektubu yazarken koynunda unutmuş kadınlar gibi
ipini kendi eliyle çekmiş sonra
sonrası çocuğunu görüp vazgeçmiş


ama ip bu
vazgeçer mi tenden
yaa Nalan, işte öyle sonra da kokuşuyorlar
izmaritlere diyorum da
aşk üşümesi gibi, yarıda kalıyor diyeceklerim

yani
yanisi yok Nalan, yanisi yok
yanisi, annenin ağlamasına benziyor
yanisini annenin, anneme üzüntüsünü anlatmasına benzetiyorum

-başladığı yelek. diyor...
başörtüsünün ucuna burnunu siliyor
-o hapisten çıkana kadar ipi çürür gider. diyor, hınkırıyor.

yaa Nalan
neyse ki, sokaktaki bütün lâmbalar etrafa kör bakıyor
baş örtüsüne burnunu sildiğini kimse görmüyor


senin çocuğun büyümüş olmalı ya
al ara sıra omuzuna
dışarı baktır desem mi diyorum da
yok be Nalan yok be
Allah cezamı versin ki yok be


dışarıda gezenler senden daha mı iyiler ki
ne sandın ki, troykaya mı binip şehri geziyorlar ki?


neyse Nalan neyse
neyse ki bu saatte bütün lâmbalar kör
bi senin pencerenin önü göl...!
bi de üç pencere ötedekinin