Bir kış masalı gibiydin
Seni her dinledikçe
Sana her baktıkça
Kendimi kışın ortasında açan güneş sanıyordum
Üşüyen çiçeklerin annesi sanıyordum kendimi
Tüm çiçeklere sarılıyordum
Oysa ben bir tek sana kapanıp ölüyordum

Bana gelmeyişlerine gelmişsin gibi bakıyordum
Yanımda değildin yanımdaymışsın gibi yaşıyordum
Ellerini tutmuyordum
Dokunmuyordum
Hatta koklayamıyordum
Ama ben beklemiyordum seni
Çünkü ben seninle yaşıyordum

Gidecem diyordun
Gitme diyemiyordum
Kal benimle
Benimle yaşa
Ömrüm senin diyemiyordum
Çünkü sen hiç gelmedin bana
Ben hep sende kaldım

Üşüyordum
Sarılamıyordum
Buz kesiliyordu bir tarafım
Bir tarafım kanıyordu
Sar diyemiyordum

Sen neredeysen
Ben oradaydım
Susuyordum
Hiç bir kelime etmeden bekliyordum
Gelmeni bekliyordum
Gitmeni değil
Giderken arkandan ağlıyordum
Damarlarım kanıyordu
Kanım damarlarımı terkediyordu
Ölüyordum
Sen görmüyordun
Gidiyordun
Gitme diyemiyordum

Biz bir aşkı bitirmiyorduk
Biz kendimizi bitiriyorduk
Geleceğimizi bitiriyorduk
İnsanlığımızı bitiriyorduk
Sen görmüyordun
Biz bitiyorduk

Göğü karartık
Mavi bize yasak artık
Kuşlarda göç eder yakında
Kala kala bir başımıza kalırız
Sen neredeysen
Ben orada olurum
Benim olduğum yerde sen olmazsın
Gidecem diyordun
Gitme diyemiyordum
Kal benimle
Benimle yaşa
Ömrüm senin diyemiyordum
Çünkü sen hiç gelmedin bana
Ben hep sende kaldım
Sen gidecem diyordun

İbrahim DALKILIÇ

20/04/2014
03:15 izmir