Elimin ayasında yazgısın silinmiyor
Yıkasam yıkanmıyor bir eşi yok yazının
Allahım uygun görmüş sebebi bilinmiyor
Tellerine bas dedi nağme dolu sazının
Gönlünün kenarına ufaktan az dokundum
Bu sevda türküsüyle kulağına okundum.



Adın geçse titrerim rüzgar yemiş misali
Gözlerim ayna olur yansıtır yalnız seni
Çocukken dinlemiştim böyle güzel masalı
Sarıp sarmala yeter üzme artık bu canı
Tan vurur yüreğime asılır saçlarıma
Kırık bir güneş doğar aşık yamaçlarıma.



Dualar biriktirdim tesbihe diziyorum
Adını besmelesiz ağzıma almıyorum
Seccademin başında özlemle sızıyorum
Biraz düşüme girsen elini salmıyorum
Dizlerim dermanını sen giderken yitirdi
Vuslat olmaz diyeni bir kalem de bitirdi.



Gözde yağmur bulutu ha yağdı ha yağacak
Hazan vurunca kalbe kirpiklerim sarardı
Söyle bana sevgili aşk ne zaman doğacak
Elime veremeden güzel yüzüm karardı
Oturmuşum sahilde gün batımı içimde
Yüreğime çökersin aşkınla her biçimde.



Eğer sensiz ölürsem gözlerim açık gider
Bir yudum mutluluğu süremedin dudağa
Bu can bir sen uğruna inan zamansız biter
Kurulmuşsun gönlümün içinde ki otağa
Yolun düşerse eğer bahtıma bir uğrasan
Aşkın son lokmasını yüreğime doğrasan



Ayvazım DENİZ