“-de!! ona gelecez
arkadaşdan çıkdı nere geldi
madem arkadaşlıkdan çıkdı
…….

bakın hinci;
dilkinin biri ayıynan arkadaş olmuş
“-hadi” demiş,
“-falan yerdeki bağdan üzüm yeyelim”
oyusa bağcı dilkinin elinden illallah çekmiş
içinden “bi(r)yakalasam” deye fırsant gollar,
bakıp duruymuş

bağcının malihüllesinden habarsız
bunnar elbirlik bağa dalmışlar
işdahlı işdahlı yeyip durukana
dilki; gurnaz tabi,
bi yandan yeyo
bi yandan da,
bağcıyı tığlayo,
bi bakıyo ki
bağın sa(ha)bısı aşşa yandan gelip geli(r)
hemen durnunun deliklerine
iki üzüm sokuyo

“-ayı arkadaş valla benim garnım doydu”
“-ne zaman len”
“-baksana burnumdan gelesiye yedim
hinci senin garnını doyurmanı beklesem
yola çıkdık mı
genş oldu(ğu)m uçu
sen beni beklemezsin eyisimi ben
yavaş yavaş yola düzüleyin”
ayı da saf ya, ne bilsin diklinin tingozalığını
“-eyi madem
ben ıçcık daha yeyen sana etişirin” deyo

dilki; yokarıya çıkıyo,
menzilden gurtulunca barabar; basıyo yaygarayı
“-yetişin! bağda üzüm kalmayo!,
üzüm galmayoooo”
tabi bağın sahabı yetişiyo
basıyo ayıya köteği
dilki ver yansın ediyo
“-vur sırtına ,
bire ğidi vur sırtına!”

ayı dayakdan güç-bela yırtıyo



bi ğün yakalayo bunu
“-len………!
gel bakayın buruya
üzümcünün geldiğini gördün de
bana neye habar etmedin
“-len ben öyle
üzümcü geliyo,
üzümcü geliyo deye bağırdım ya”
..?

“-vur sırtına vur sırtına deyodun ya”
“-sen yannış annamışsın arkadaş
ben sana sırta gaş,
bireğidi sırta gaç
deye bağırıyodum sana” demiş






davamı vaa